سردار روداریان«لیگ فوتبال را به خاطر خشنودی خدا تعطیل کنید؛

«لیگ فوتبال را به خاطر خشنودی خدا تعطیل کنید؛ قوانین و موازین ما باید بر اساس مقررات دینی و اخلاقیمان باشد. ما منابع عظیم دینی و اسلامی داریم؛ شعائر اسلامی داریم؛ اما من تعجب می کنم که گاهی اوقات قوانین بین المللی برای ما ارجحیت دارد». اینها سخنان یک مُفتی اعظم عربستان سعودی و یا یک سلفی وهابی ساکن کشور مصر نیست؛ اینها سخنان یک مدیر فوتبالی در ایران است که چند ماهی ست از صحنه ی قوای انتظامی کشور، به عرصه ی فوتبالی پا گذاشته. همان کسی که در حال برنامه ریزی و فشار بر فدراسیون فوتبال است تا به هر طریقی که شده، لیگ فوتبال در ماه رمضان امسال دایر نباشد. وی که تازه ترین «عضو سابق کمیته های انقلاب اسلامی» راه یافته به پهنه ی مدیریت فوتبال در ایران است، برای پیشبرد پروژه ی خویش جهت تعطیلی لیگ، مدعی شده است: «من در همین جا اعلام می‏کنم که اگر بر فرض با تعطیلی لیگ به تیم‏ها به اندازه ی چند بازی ضربه خورد، باشگاه پرسپولیس کل هزینه ی آن را می پردازد».

قهرمان سوزی، قهرمان سازی

سالهای ابتدایی پس از انقلاب، سالهای قهر با «ورزش قهرمانی» بود؛ در آن ایام از سوی مسئولان تراز اول تا تراز چندم مملکت عنوان می شد که هدف، نه «قهرمان پروری»، بلکه «پهلوان سازی» است، و آنچه اولویت دارد تحویل ورزشکاران «مومن و متعهد و انقلابی» به جامعه است که «الگوی جوانان» باشند. بعد از گذشت سالهایی نه چندان طولانی و فروکش کردن آرمان خواهی های همراه با حذف و طرد، مراودات جهانی گسسته که دوباره پیوند یافت و شمار نسل جوان کشور که رو به افزونی نهاد، الگوهای پُرخواستار جهانی عرصه را از الگوهای ترسیم شده ی داخلی ربودند. ورزش نیز اجبار و تاسی یافت تا از دامان انحصاری مومنان به در آید و بپذیرد که یک ایرانی را به صورت «قهرمان ورزشی» هم به درون جامعه ی خویش راه دهد. از آن زمان به بعد، سرمایه گزاری های فراوانی روی رشته های مختلف ورزشی و به خصوص فوتبال در جهت تقویت نیروهای درونی و حضور پر قدرت در عرصه های برونی انجام شد. خروجی های آن این رویکرد نیز در بین جمعیت چند ده میلیونی کشور خواهان بسیار داشت. این وضع می توانست ساعات بسیاری از دوران فراغت و تفریح و سرگرمی و شادی و احتیاجات روحی آنها را نیز تحت پوشش قرار دهد.

فوتبال بخشی زندگی است

بعد از عادی شدن و گسترش فعالیت در رشته های مختلف ورزشی، سالهای سال بود که انجام مسابقات فوتبال در ماه «رمضان»، برای ایرانی ها به صورت امری عادی درآمده بود. بسیاری از مسئولان و صاحبنظران نیز پذیرفته بودند که محدوده ی یک ماهه ی رمضان نیز، ماه خداست و به مانند همه ی ماه های خدا می شود مانند یک انسان در آن زندگی کرد. علاوه بر فوتبال «سالنی» در شب های ماه رمضان، لیگ فوتبال روی چمن ایران نیز که برای دوره های طولانی از بی برنامه گی ها و بی نظمی ها و توقف ها و تعطیلی های بی هنگام در طی ایام برگزاری ضربه خورده بود، عادتی معمول یافت. دولت ها و فدراسیون ها و مدیران و مربیان و بازیکنان ایران پذیرفتند که تیم ها در روزهای این ماه نیز با یکدیگر مسابقه دهند و خللی در زندگی و کار و برنامه و عادات و عباداتشان پیش نیاید. فوتبالدوستان نیز می دانستند که تفریحات و سرگرمی های غیرپیچیده و غیرسیاسی و شادمانه شان که تماشای فوتبال در «استادیوم» و یا از «تلویزیون» بود، همچنان بر جای خود باقی است و زندگی جریان دارد.

از چند سال پیش و با منطبق شدن ماه رمضان بر روزهای بلند سال و طاقت فرسا شدن انجام مسابقه در حین گرمای روز، قانون گزاران و آیین نامه نویسان و مدیران و مشاوران و … به این تفاهم رسیدند که انجام مسابقات فوتبال در ساعات پس از افطار انجام شود، تا هم بازیکنان توانایی فیزیکی بیشتری برای نمایش داشته باشند و هم دنبال کنندگان میلیونی مسابقات، با طیب خاطر و پس از پایان کار روزانه، در منزل یا ورزشگاه، بازی های تیم های محبوب خود را تماشا کنند و حظی مضاعف در ماهی که «مبارک» نامیده می شود، ببرند. این پروژه نیز در این سال ها که می گذشت به خوبی و خوشی انجام می شد، جز یک سال که با وقفه مواجه شد و بعد از آن سال، دوباره از سر گرفته شد.

فرهنگ روزه دار، فرهنگ بی روزه

این روزها که حدود سه هفته ماه به آغاز تازه ترین دوره ی لیگ برتر فوتبال ایران فرصت باقی ست و برنامه ریزی های فصل آتی انجام شده، سردار «محمد رویانیان» مدیر عامل جدید باشگاه پرسپولیس، طرحی را به «فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران» برده تا بر اساس آن، مسابقات لیگ در پیش رو به خاطر فرا رسیدن ماه رمضان به تعویق انداخته شوند و هیچ مسابقه ای در هیچ ساعتی از شبانه روز انجام نشود. رویانیان به گفته ی خودش، آماده ی صحبت و جلب نظر مدیران باشگاه های دیگر، از جمله «علی فتح الله زاده» مدیر فعلی باشگاه استقلال، برای اجرایی کردن این طرح است. او هدف از این تعویق را «احترام به واجبات دینی» و «استفاده از برکات این ماه»، عنوان می کند. این مقام سابق نیروی انتظامی که چند سال پیش از این، مدافعان تغییرات در نظام و معترضان به دولت کنونی  را «آشغال» خوانده بود، در جهت تکریم فرهنگ و مناسک ماه رمضان چنین می گوید:

«ماه مبارک رمضان که فقط روزه نیست. در فرهنگ و مناسک این ماه، ادعیه مختلف هست؛ قرائت قرآن هست؛ مستحبات هست؛ نمازهای نافله هست. کسی که روزه‏ داره است در طول روز باید مراقب رفتار و سخنش باشد». رویانیان شب های رمضان را هم برای انجام مسابقات مناسب نمی داند و می افزاید: «در شب هم ادعیه و نمازهای مختلفی وارد شده است که انجام می‏شود. جوانانی که به تیم‏هایی مثل پرسپولیس، استقلال و تیم‏های شهرشان علاقه دارند، توجهشان در هنگام بازی‏های این تیم‏ها به مسابقات معطوف می‏شود، نه به مسجد و جلسات قرآن».

مسلمانان ایران، مسلمانان جهان

پروژه ی تعطیلی فوتبال در ماه رمضان که از سوی یک مدیر انتظامی در فوتبال در حال پی گیری است، از سوی برخی مجامع مذهبی همچون «مجمع جهانی اهل بیت» نیز مورد توجه قرار دارد؛ و در حرکتی همزمان، مطالبی در جهت حمایت از این طرح در سایت خبری مجمع مذکور در حال اشاعه است. حجت الاسلام «حسینی عارف» در مذمت برگزاری مسابقات در ماه رمضان، می نویسد:

«بازیکنان و کادر فنی تیم‏ها مجبور به روزه خواری می‏شوند؛ زیرا برای عقب نیفتادن از روند مسابقات، مجبورند که آمادگی بدنی و تاکتیکی خود را حفظ کنند و این آمادگی، ادامه تمرینات به شکل عادی را می‏طلبد؛ و ادامه تمرینات به شکل عادی، داشتن برنامه غذایی به شکل عادی را طلب می کند». این سخنان در حالی بیان می شود که در بسیاری از کشورهای مسلمان نشین و حتی در کشورهای اروپایی که اکثریت مردم شان مسلمان نیستند ولی بازیکنان مسلمان بسیاری حضور دارند، لیگ های فشرده ی فوتبال در ماه رمضان نیز بدون فشار غیرعادی به بازیکنان مسلمان به همان روال همیشگی برگزار می شوند و بازیکنان روزه دار عضو تیم ها، با طی همان روند عادی زندگی و مسابقه و تمرین، فرایض دینی خویش را به سادگی و با میل  ادا می کنند و بسیاری از بازیکنان مشهور دنیا بی هیچ مشکلی از این روش پیروی دارند.

توپ و پول  در راه دین

ظاهرا سردار رویانیان می خواهد بعد از سالها دوباره پروژه ی مومن پروری در میادین ورزشی و در میان بازیکنان و مربیان را به اجرا درآورد. او می گوید: «در اواخر ماه رمضان که به شب‏های قدر ورود می‏کنیم، سرنوشت یک سال ما رقم می‏خورد. حال کسی که در این ماه مشغول مسابقات است می‏تواند از این برکات استفاده کند؟ چطور می توانند مسابقات جام حذفی را که در تقویم کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا هست به خاطر اخم آقای «کروش» تعطیل کنند؛ اما لیگ را به خاطر خشنودی خدا به تعویق نمی اندازند؟».

وی که به تازگی با پول های میلیاردی وارد عرصه ی ورزش شده، آن را وسیله ای برای  «دین» می داند و می افزاید: «ما اگر بتوانیم به واجبات دینی ‏مان در پهنه‏های فوتبال احترام بگذاریم می‏توانیم بقیه چیزها را درست کنیم و از بی‏اخلاقی‏ها و  ناهنجاری‏ها در فوتبال جلوگیری نماییم. فوتبال یک بازی است نه یک هدف. فوتبال یک ابزار است برای اینکه با استفاده از آن، میلیون‏ها طرفدار را تربیت کنیم. اگر توانستیم از این ورزش به عنوان یک ابزار فرهنگی و دینی استفاده کنیم آن وقت می‏ارزد».

آن هایی که اخبار فوتبال را تعقیب می کنند، خبر دارند که یکی از مشکلات باشگاهی که رویانیان مدیرعامل آن است، انتخاب سرمربی است. مقام ارشد نظامی سابق کشور میلیاردها تومان پول را از «ناکجاآباد» برای خرید بازیکنان و مربیان پرسپولیس هزینه کرده، اما تیم اش فرصت کافی برای تمرین و هماهنگی نداشته است. آیا رویانیان تنها دغدغه ی ماه رمضان دارد؟ او هیچ نگاهی به «خرید زمان» به نفع تیم خود نیانداخته است؟…

فوتبال در رمضان؟ واعجبا!

برای زمینه سازی محکم تر به جهت تعطیلی فوتبال در ماه رمضان در پیش رو، پی گیران این طرح به سراغ مراجع دینی نیز رفته اند و تا اینجا توانسته اند نظر یکی از آنان را با خود همراه سازند. آیت الله «ناصر مکارم شیرازی» اولین مرجع موید این طرح است و می گوید: «لازم است مسلمانان فرهنگ اسلامی خودشان را رعایت کنند و به مراکز جهانی نیز بگویند که فرهنگ ما به ما اجازه این کار را نمی‏دهد». وی که بعد از گذشت این همه سال از برگزاری لیگ فوتبال در ایام ماه رمضان، تازه همین امسال و همین روزها از این رخداد باخبر شده، در واکنشی تعجب آمیز و در پاسخ به یک استفتاء می گوید: «جای تعجب است کشوری مثل ترکیه رعایت ماه مبارک رمضان را بکند و کشوری مثل جمهوری اسلامی که حکومتش اسلامی است مراعات نکند».

روزه و نماز در زمین، حق الناس در هوا

پروژه ی مومن سازی در میادین ورزشی، در تعطیلی مسابقات خلاصه نمی شود و سردار رویانیان در راستای شعار «بهره بردن از ورزش در مسیر اسلام و فرهنگ دین» که خود سر می دهد، برنامه ی دیگری نیز در دست تهیه دارد. وی می خواهد علاوه بر تعطیلی مسابقات، از «چمن سبز» نیز در جهت «احترام به واجبات دینی» بهره برداری کند؛ وی می گوید: «طرح من این بود که اگر زمان بازی به اول وقت نماز برخورد، تمام بازیکنان یک صف جماعت در میدان تشکیل بدهند و نماز بخوانند و بعد بازی کنند. این چه مشکلی ایجاد می‏کند؟ چه اشکالی دارد که در مستطیل سبز نماز جماعت بخوانیم؟ چه اشکالی دارد که به احترام وقت نماز، اذان پخش کنیم؟ چه اشکالی دارد که نماز اول وقت را در زمین بخوانیم؟».

رویانیان که به تازگی برای پولهای میلیاردی ای که وارد فوتبال کرده و منبع اش نیز وزارت ورزش نبوده، مورد پرسش های بی پاسخ مانده ی بسیاری قرار گرفته، آن قدر برای اجرای طرح های خود مطمئن است و پشتوانه ی مالی دارد که در مقام یک مدیر ورزشی چنین نویدی به همه می دهد: «من اگر بتوانم با مسئولیتی که دارم به اقامه نماز و شعائر کمک کنم ارزش خواهم داشت. بنابراین ما تمام هزینه تعطیلی لیگ در ماه مبارک رمضان و همچنین هزینه اقامه نماز در زمین را پرداخت می‏کنیم».

باشگاه پرسپولیس، هنوز مطالبات برخی بازیکنان و مربیان فصل های گذشته را تسویه نکرده و مورد شکایت برخی طلبکاران قرار دارد.

ورود سرداران نظامی و امنیتی به رأس هرم ورزش کشور (و به طور مشخص فوتبال) حالا در یک عرصه ی دیگر خود را عریان می کند. در حکومت به نام دین و خدا و مقدسات، هر چیزی ممکن است؛ چرا رویانیان به‌نام خدا و به‌کام خود، از دین کامی نگیرد؟ مستطیل سبز یکی از قربانیان تمایلات و ادعاها و شعارهای سرداران نظامی است. آنهایی که خود را مسئول آخرت مردم در این جهان می دانند و به زور، حجاب را تراز می کنند، حالا برای ماه رمضان و فوتبال هم تعیین تکلیف می کنند.

منبع