کینه ورزی مجدد «باشگاه خبرنگاران» با سینمای ایران، گلشیفته فراهانی و تهمینه میلانی و قسمتی از فیلم سنگ صبور با هنرمندی گلشیفته فراهانی

کینه ورزی مجدد «باشگاه خبرنگاران» با  سینمای ایران، گلشیفته فراهانی و تهمینه میلانی

این رسانه حکومتی و وابسته به صدا و سیما گلشیفته فراهانی را با عنوان توهین آمیز «روسپی» خطاب نمود و نوشت:
بازیگر زن سینمای ایران که پس از فتنه ۸۸ با خواندن اشعار القايي جوانان را تشویق به آشوب در کشور می کرد، چنان شخصیت بی هویتی پیدا کرده که هم اکنون نقش روسپی ها را در فیلم های دست چندم هالیوودی بازی می کند …
لازم به ذکر است در تاریخ ۲۷ دی‌ ماه ۱۳۹۰ نیز باشگاه خبرنگاران بعد از کسب جایزه گلدن گلوب توسط اصغر فرهادی سعی در تخریب چهره این کارگردان نمود، ولی‌ همگان شاهد موفقیت‌های پی‌ در پی‌ و دریافت جایزه اسکار از طرف اصغر فرهادی بودیم.
آیا رسانه‌‌های حکومتی از آزمونهای ناموفق و شکستها درس نمیگیرند یا قصدشان صرفاً ایجاد موج خبری برای سرپوش گذاشتن بر مشکلات عدیده اقتصادی، سیاسی و اجتماعی می‌باشد؟

و اما داستان فیلم:

در این فیلم گلشیفته فراهانی نیز به «ایفای نقش» میپردازد. داستان این فیلم در مورد جنگ و زنان در حاشیه مانده است. این داستان در افغانستان و یا هر کشوری که از جنگ نا به سامان است اتفاق می افتد, زنی زیبا بر بالین شوهرش زخمی اش شب زنده داری میکند و نگران شوهر است که مرد مرده است یا زنده؟ و زن بر بالین شوهر برای نخستین بار صادقانه به سخن می‌نشیند و از آرزوها و واقعیت تلخ زندگی زناشویی‌اش می‌گوید و مرد برای زن مانند یک سنگ میشود یک سنگ صبور، از بیرون صدای گلوله می‌آید، صدای قدم‌های تند، صدای ناله‌هایی، و سپس سکوت.

در تنهایی پایان جهان، زن از خویشتنش حجاب برمی‌دارد، خود را برای خود عریان می‌کند، به تنش نگاه می‌کند، دیگر دانه‌دانه‌ی تسبیح را با یاد خدا نمی‌چرخاند، خاطراتش را اما ازسرمی‌گیرد، رویاهای ناکامش، ازدواج اجباری، خواهر فروخته شده‌اش به مردی پیر، افتخارات فامیلی: آشتی ناپذیری، استبداد، و بعد این جنگ‌های برادرکش که پایانی ندارند هرگز… سنگ صبور سرودی‌ست برای آزادی، برای عشق و جادویی بسان سنگ صبور و داستان زنی است که در آغاز به گونه‌ی یک زن مظلوم معرفی می‌شود ولی آهسته آهسته می‌بینیم که این زن کسی بوده که در برابر ظلم جنگیده، حتی به قیمت حرمت و جانش.

منبع فیسبوک گلشیفته فراهانی