شعر خوانی یک شاعر شجاع در تهران: ما با زبان سرخ و سر سبز آمدیم / تیغ زبان برنده تر از تیغ خنجر است

گیرم گلاب ناب شما اصل قمصر است / اما چه سود حاصل گلهای پرپر است / شرم از نگاه بلبل بی دل نمی کنید ؛ کز هجر گل نوای فغانش به حنجر است / از آن زمان که آیینه گردان شب شدید / آیینه ی دل از دم دوران مکدر است / فردایتان چکیده امروز زندگی است / امروزتان طلیعه ی فردای محشر است / وقتی که تیغ کینه سر عشق را برید / وقتی حدیث درد برایم مکرر است / وقتی ز چنگ شوم زمان مرگ می چکد / وقتی دل سیاه زمین جای گوهر است / وقتی بهار وصله ناجور فصلهاست…